شرکت ساخت صنعت کاوه در سال 1380 تاسیس گردید. زمینه فعالیت شرکت عبارت است از:
1- ارائه خدمات مشاوه، ممیزی و صدور گواهی در زمینه سیستمهای مدیریت و تعالی سازمانی با همکاری شرکتهای معتبر بین المللی؛
2- ارائه خدمات آموزشی در زمینه مدیریت، کیفیت و نرم افزارهای تخصصی؛
3- ارائه خدمات مشاوره در زمینه ابزارهای کیفیت و تعالی سازمانی؛
4- ارائه نرم افزار های تخصصی در حوزه مدیریت، فروش، تولید و برنامه ریزی، کیفیت و نگهداری وتعمیرات؛
5- خدمات جهت اخذ CE,ATEX, Type Test جهت صادرات محصول ؛
6- خدمات جهت اخذ تاییدیه های مرتبط با واردات غذا و دارو
7- انجام مطالعات عارضه یابی، امکان سنجی ، HSE PLAN، ارزیابی های زیست محیطی .
شرکت ساخت صنعت کاوه موفق شده است تاکنون به بیشت از هزار شرکت در صنایع مختلف خدمات فوق را ارائه نماید. لیست شرکتهای مذکور درقسمت مشتریان و همکاران قابل مشاهده می باشد.
محصولاتی که تاکنون شرکت ساخت صنعت کاوه موفق به ارائه آنها شده است بیش از 60 نوع محصول می باشد که اطلاعات کامل آن در بخش محصولات و خدمات قابل ارائه دردسترس می باشد.
شرکت ساخت صنعت کاوه دارای گرید از سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور تاییدیه از انجمن مهندسین مشاور، گواهینامه سیستم مدیریت کیفیت و تعالی سازمانی از شرکت TUV INTERNATIONAL می باشد. شرکت ساخت صنعت کاوه از مشاورین مورد اعتماد شرکت DQS آلمان، شرکت ملی گاز، شهرداری تهران و شرکت توانیر و سازمان ملی فرش می باشد و اعتبار آن از این مراجع قابل استعلام است.
هیئت مدیریت شرکت شامل آقای سید مهران رحمتی، سید حبیب اله رحمتی و خانم ماناسادات ابدی می باشد. سوابق تحصیلی، تجربه کار و دوره های تخصصی هیئت مدیره و کارشناسان شرکت در بخش ساختار سازمانی قابل مشاهده است.
ارائه خدمات مشاوره
نظارت و بازرسی فنی در صنایع مختلف
نظارت و بازرسی فنی
در صنایع مختلف
از قبیل پیمانکاران
شهرداری
در زمینه آسانسور
از قبیل
نگین آسانسور بوشهر
سیستم های
حفاظت کاتد یک
و
خوردگی
راهنمای انتخاب استانداردهای محصول و خدمات
تنوع استانداردهای حوزه سیستم مدیریت و محصول باعث شده که بسیاری از سازمانها در اینکه چه استانداردی را برای فعالیتهای خود انتخاب کنند دچار سردرگمی می شوند. در این بخش سعی شده توضیحات حد اقلی از استانداردهای مشهور درحوزه سیستم مدیریت و محصول ارائه شود تا به عنوان نقطه شروع بتواند مورد استفاده سازمانها قرار گیرد. باید توجه داشت که سازمانها اصولا دو نوع استاندارد را می توانند دریافت نمایند. استانداردهایی که درحوزه محصول می باشند ، از قبیل CE,CPNP,E MARK و استانداردهای مربوط به سیستم مدیریت که در فصل یک به انواع آن خواهیم پرداخت. علاوه بر این گونه استانداردها در حوزه محصول و سیستم، الزامات دیگری وجود دارند که جنبه تعالی دارند. تفاوت اصلی آنها با استانداردهای مذکور این است که در استانداردهای سیستم و محصول عمدتا تاکید بر حد اقل های مورد نیاز برای دریافت گواهینامه می باشد در حالیکه در الزامات با رویکرد تعالی، دیدگاه حد اکثری می باشد و سازمانها تشویق می شوند تا الزاماتی را به شکل حد اکثری در سازمان خود پیاده سازی نمایند. EFQM,6 Sigma از الزامات مشهور در این حوزه می باشند.
نوع دیگری از الزامات وجود دارند که الزامات خاص مربوط به بعضی صنایع می باشند و جنبه بین المللی ندارند. مشهورترین آنها الزامات HSE می باشد که بیشتر توسط شرکتهای فعال در زمینه نفت و گاز و پتروشیمی الزام می گردد.
در صورت نیاز به اطلاعات تخصصی تر، مدیریت و پرسنل شرکت ساخت صنعت کاوه آماده ارائه این اطلاعات به صورت رایگان می باشند.
استاندار عمومی سیستم مدیریت کیفیت: ISO 9001:2015
این استاندارد اصلی ترین استاندارد در حوزه سیستمهای مدیریت می باشد و می توان گفت سایر استانداردهای سیستم مدیریت براساس آن تعریف شده اند. کلیه شرکتهای خصوصی و دولتی می توانند آن را استقرار دهند و هدف از استقرار آن سیستمی نمودن فعالیت حوزه کسب و کار درجهت افزایش بهره وری می باشد.
الزامات خاص صنایع خودرو سازی در زنجیره تامین: IATF 16949:2016
شرکتهایی که مایل به فعالیت در زنجیره تامین خودروسازان در سراسر جهان می باشند باید الزامات مذکور را در سازمان خود پیاده سازی نمایند. این الزامات توسط عمده خودرو سازان مطرح جهان پذیرفته شده است و شرکتهایی که در حوزه قطعه سازی فعال می باشند می توانند با پیاده سازی آن و اخذ گواهینامه معتبر با کلیه شرکتهای خودرو سازی در سراسر جهان همکاری نمایند. الزامات مذکور براساس الزامات استاندارد ISO 9001:2015 بنا شده است و در واقع الزامات تکمیلی این استاندارد در حوزه صنعت خودرو می باشد.
استاندارد سیستم مدیریت زیست محیطی: ISO 14001:2015
این استاندارد دارای ساختاری مشابه استاندارد ISO 9001:2015 می باشد و نحوه مدیریت صحیح فعالیتهای سازمان را در حوزه الزامات زیست محیطی بیان می کند. هدف از استقرار آن به حد اقل رساندن ریسکها و عواقب زیست محیطی یک سازمان می باشد. کلیه سازمان هایی که محصولات و خدماتشان می تواند برای محیط زیست مضر باشد می توانند استاندارد مذکور را پیاده سازی نمایند.